AlternatiefStaatsbestel.nl

Is fractiediscipline democratisch?

20-07-2019 — Kamerleden sneuvelen na verzet fractiediscipline, richtingenstrijd of dictatoriaal gedrag partijtop.

Het rommelt binnen de Partij voor de Dieren. Verschillende (oud-)medewerkers bevestigen dat er sprake is van een ‘verziekte cultuur’ binnen de partij. Zij begrijpen dat Tweede Kamerlid Femke Merel van Kooten om die reden is opgestapt.
“De angst onder medewerkers op de fractie is enorm’’, zegt een van hen. “Elke keer als Marianne Thieme de kamer binnenkwam, was ik op mijn hoede. Ze kon om niets uit haar slof schieten en bevelen uitdelen. Sommige collega’s hielden het nog geen dag uit.’’ De partijtop zou geen enkele persoonlijke interesse in medewerkers tonen. “Je moest doorwerken alsof je een machine in een fabriek was.’’
(fragment uit het AD)

Robotten, meer zijn VVD-Kamerleden volgens Ybeltje Berckmoes niet. Ze twitteren precies wat de politieke bazen hen voorkauwen, zeggen over heikele kwesties precies wat de partijtop wil, ze staan geen journalist te woord zonder tussenkomst van een voorlichter en ze stemmen zoals de leiding hen opdraagt. Zonder discussie.
In haar boek beschrijft Berckmoes hoe de partij onder leiding van Mark Rutte en Halbe Zijlstra steeds meer gefixeerd is geraakt op beeldvorming. Op aangeven van de afdeling voorlichting is de VVD zichzelf als een merk gaan beschouwen. Met één duidelijke boodschap moeten mensen voor de partij worden gewonnen, de inhoud verdwijnt 'uit het zicht'.
Die nadruk op beeld zorgt ervoor dat alles wat Kamerleden doen compleet wordt ‘doorgeregisseerd’, zo ondervindt Berckmoes. Als ze spontaan een foto van zichzelf met een Groene Sinterklaas met duurzame chocola op twitter zet, tikt fractiegenoot Klaas Dijkhoff haar op de vingers. Gemakkelijke kledij moet ingeruild voor ‘powerjasjes’ met schoudervulling. En haar appartement in Den Haag moet ze tegenover de pers een ‘kamer’ noemen.
Een andere reden voor Kamerleden om zich volgzaam op te stellen, is het lonkende vooruitzicht van een mooie baan na het Binnenhof. Menig VVD’er belandt na wrevel toch op een mooie burgemeesterspost. ‘Zo werkt het partijkartel. Maar zo werkt ook de fractiediscipline. Je kon altijd blijven hopen dat er later nog iets voor je in het vat zat. En daarom houdt iedereen zich gedeisd.
Ybeltje Berckmoes-Duindam was als Kamerlid een zogenaamde 'backbencher', volgens de Van Dale 'een minder belangrijke politicus', die op de achterste rij van de Kamer zit.
(fragmenten uit Trouw)

Zo verging het twee Kamerleden. Femke Merel nam haar Kamerzetel mee en gaat als eenvrouwsfractie verder, Ybeltje stelde zich niet meer verkiesbaar.

Zo vertrokken eerder, ook al uit de VVD de Kamerleden Rita Verdonk en Geert Wilders. Beide bleven in de Kamer, Rita werd niet herkozen, Geert met veel succes wel. Norbert Klein (tot tweemaal toe ex VVD) kreeg ruzie met de partijtop van 50+. Ook hij nam zijn zetel mee en veranderde met het mandaat van bejaarde kiezers gegeven aan Henk Krol zijn hele programma. Je zou dit stuitend kunnen noemen.

Dit allemaal (er zijn nog meer voorbeelden) zou na invoering van het Alternatieve Staatsbestel nooit kunnen/hoeven gebeuren. Immers ieder Kamerlid is binnen het AS-systeem op basis van het algemene partijprogramma aangevuld met persoonlijke standpunten gekozen. Pas bij de volgende verkiezingen kan het programma aangepast worden. Of tijdens de vierjaarlijkse periode, maar dan pas na consultering van de eigen achterban middels de ingebouwde referendamogelijkheden.

Niks robotgedrag en wurgende fractiediscipline, niks veeleisende partijelites, niks partijpolitieke benoemingen als beloning van loyaal gedrag jegens partijtop.

Nee, een dienende i.p.v. een dwingende partij(top) en kandidaten met een eigen programma zijn slechts enkele aspecten van het AS-systeem en dus ware democratie.

Reacties

Nog geen reacties op dit bericht.

Plaats een reactie

Recente artikelen

Meer lezen?