Nederland en haar hap-snap-beleid
31-10-2017 — Hoe doet een multinational het?
Eerlijk gezegd geen idee, maar geen enkel bedrijf ontslaat na 4 jaar de complete directie EN de Raad van Commissarissen EN de Raad van Toezicht, om daarna de kans te lopen nieuwe topmensen aan te stellen die vakinhoudelijk weinig met alle of zelfs enkele onderdelen van het bedrijf hebben maar wel een totaal andere koers kunnen gaan varen.
Bedrijven als Philips, Shell, Unilever, Ahold en ASML zouden allang failliet zijn.
De bv Nederland met 17 miljoen onderdanen wordt wel zoals hierboven beschreven geleid. Alleen de meeste ambtenaren blijven zitten, de Tweede Kamer wordt na 4 jaar (of eerder) deels vervangen, het kabinet kan na 4 jaar (of veel eerder) uit ander partijen, (met andere personen, inzichten en filosofieën) bestaan en de Senaat wordt tussendoor ook om de 4 jaar opgeschoond.
Uiteraard komen in alle geledingen wel bekende gezichten terug, maar ook vallen tussentijds mensen om verschillende redenen af. Echt consistent beleid is om puur partijpolitieke redenen vaak amper tot niet mogelijk.
En de invulling van parlement en kabinet is ook nog eens geen afspiegeling van de Nederlandse bevolking. Het percentage hoogopgeleiden benadert of overschrijdt de 90%, het kabinet is niet gekleurd en door mannen oververtegenwoordigd.
Daarnaast past de hoge opleiding meestal niet bij de functieomschrijving die bij de respectievelijke departementen verwacht zou (mogen) worden. De 24 bewindslieden behaalden samen 28 universitaire titels, velen hebben carrière gemaakt binnen diverse ambtenarenbolwerken en hebben absoluut geen praktijkervaring in de branche waarover ze de scepter mogen zwaaien.
Na Hennis hebben we nu wederom een vrouw die niets met defensie heeft. Oh, sorry, toch wel? Haar vader was immers beroepsmilitair. Sander Dekker heeft door onkunde als staatssecretaris niets toegevoegd aan verbetering binnen het onderwijs: als beloning voor zijn loyale houding mag hij minister worden. Waarvan lijkt van geen enkel belang te zijn, als hij maar een plekje kreeg. Wiebes was geen fiscalist, draaide de belastingdienst bijna de nek om en wordt nu beloond met een ministertitel van economie. Is Wiebes econoom dan? Nee, ook al niet!
Doet me weer denken aan de multinationals van hierboven. Maar zelfs een familiebedrijfje wordt in het algemeen beter en vakgerichter geleid.
Reacties
Nog geen reacties op dit bericht.
Plaats een reactie
Recente artikelen
- Onze anti-democratische, niet rechtstatelijke nep-monarchie, 12-04-2024
- Een nieuw kabinet? Wat een armoe!, 21-03-2024
- Jaren 80 politieke ellende, 15-03-2024