Echte volksvertegenwoordigers
19-04-2019 — Fragment uit mijn 4e boek Recht Rust Regelmatig.
“Zal ik je een beetje kort door de bocht uitleggen, Wiebe!
Wanneer ieder Kamerlid solo of georganiseerd in partijverband, met een eigen programma is gekozen, kunnen veel meer mensen in diversiteit vertegenwoordigd worden. Elk Kamerlid kan naast de algehele partijstandpunten een aantal unieke standpunten hebben.
Als in het kabinet op iedere beleidsplek een partijonafhankelijke ervaringsdeskundige zit op basis van bewezen kunde en kennis en elk Kamerlid een eigen achterban heeft, wordt de macht van de respectievelijke partijtoppen en de topambtenarij gebroken. Dan zullen lobbyisten het een stuk moeilijker krijgen, vooral wanneer de Kamer uit meer dan 150 leden zou gaan bestaan.
Iedere burger moet gratis lid kunnen worden van een partij naar keuze. Van staatswege wordt elk partij voor elk lid beloond met een subsidie van bijvoorbeeld tien euro. De democratie mag best iets kosten. Elk partijlid kan zich als aanhanger (fan) ook gratis aansluiten bij een kandidaat-Kamerlid naar keuze. Aanhangers/fans zullen doorgaans hun stem uitbrengen op hun favoriete, te kiezen Kamerlid. De partijlijst wordt samengesteld door het aantal voorkeurstemmen van alle aanhangers van elke partij. Dit kan allemaal middels een eigen code binnen het DigiD-systeem, waardoor er geen partijpolitiek gesjoemel en vriendjespolitiek bij de samenstelling van de kieslijst meer plaats kan vinden. De kandidaat van een bewuste partij die van de partijachterban de meeste stemmen krijgt wordt de lijsttrekker, gevolgd door de mede kandidaten, aflopend naar het aantal voorkeurstemmen.
Een goed functionerend Kamerlid kan daardoor niet meer door een partijelite van de lijst worden geschrapt omdat dat lid eens of meerdere keren dwars heeft gelegen. Voorbeelden uit het nabije verleden zijn Ferrier, Koppejan, Omtzigt, Monasch, Elias. Daarvoor gebeurde dat nog vele malen vaker.
Meteen na de Kamerverkiezingen kan elke ‘fan’ van een niet gekozen kandidaat een switch maken naar een wel gekozen Kamerlid dat met privé standpunten het dichtst staat bij de niet gekozen kandidaat.
De ‘fan voor vier jaar' krijgt een code die correspondeert met zijn/haar favoriete afgevaardigde.
Komt in de Kamer een item voorbij dat niet met een standpunt in het partijprogramma of persoonlijke program is beschreven, kan per Kamerlid een bondige enquête naar de ‘fans’ worden gestuurd. Voor alle Kamerleden dezelfde enquêtevraagstelling, met alle voor- en nadelen. Alle ‘fans’ kunnen eenmalig via DigiD hun mening geven over het voorliggende politieke punt.
De uitslag van alle gehouden polls wordt openbaar. Is het betreffende item in het persoonlijk programma van een Kamerlid verwoord, dan is een enquête voor de betreffende parlementariër niet nodig. Elk Kamerlid weet nu hoe het moet stemmen doordat dit in het partijprogramma staat, of naar aanleiding van de DigiD enquêteuitslag.
Is uit de enquête 60% voor of juist tegen, moet het Kamerlid gelijkluidend stemmen. Bij een marge rond de 50% (41 t/m 59%?) mag de volksvertegenwoordiger naar eigen eer en geweten stemmen, ervan uit gaande dat de afgevaardigde meer achtergrondinformatie en dossierkennis heeft dan de doorsnee burger/fan.
Een motivering achteraf naar de achterban voor de keuze na zo’n 41/59 procedure is wenselijk, voor het democratisch gehalte wellicht verplicht. Voeling en contact met de achterban wordt zo significant verbeterd. Per jaar geven de volksvertegenwoordigers een update van hun programma aan de hand van op de rol staande beleidsplannen.
Komen er ingrijpende zaken aan de orde (euthanasie, orgaandonatie, Oekraïne, CETA/TTIP, Nexit, maar wellicht ook de 130 km op de snelwegen enzovoort) kan de betreffende bewindspersoon opdracht geven in een update een standpunt te formuleren. De volksvertegenwoordigers kunnen dan te rade gaan bij hun ‘fans’.
Eens in de 4 jaar, ruim voor de vaststaande verkiezingsdatum krijgen alle kandidaat-Kamerleden van de bewindslieden de opdracht standpunten over de te verwachten beleidsvoornemens te verwoorden en toe te voegen aan hun persoonlijke verkiezingsprogramma, zodat alle stemgerechtigde Nederlanders kunnen kiezen uit een diversiteit aan programma’s in plaats van enkele partijdictaten met het risico dat ‘harde’ verkiezingsbeloftes verwateren of zelfs volledig worden ingeleverd om een onlogische coalitie mogelijk te maken.
Opgelegde fractiediscipline wordt aldus een taboe. De dictatuur van de huidige particratische ‘democratie?' wordt vervangen door een Demokritisch Demokraal systeem dat dichter bij de burger zal staan.
Burgerinitiatieven zijn gemakkelijker in te brengen in Den Haag door de directere lijntjes met de favoriete volksvertegenwoordiger. Elitevorming wordt beperkt, deskundigheid op het pluche gaat leidend zijn. De mening én inbreng van de kiezers leveren samen een mooier, rechtvaardiger en democratischer land op, waar men over de grens met jaloezie naar zal kijken, België voorop.”
Reacties
-
Arianne op 16-07-2019 om 10:02 uur:
nou...als dat zou kunnen!
Plaats een reactie
Recente artikelen
- Aanpak mis- en desinformatie (reactie op Pointer), 03-11-2024
- Is Nederland een vervloekt land?, 05-07-2024
- Gezond Verstand, met welke toegevoegde waarde?, 29-06-2024